flightsim eindhoven

Dit is een verkorte Nederlandse vertaling met aanvullingen van de pagina's 0.00.41 - 0.00.49 van de Engelse Tutorial #1 die je terugvindt in de map \PMDG\PMDG 737 NGX\Flight Manuals\PMDG-737NGX-Tutorial-1.pdf

We moeten nu de berekeningen van de prestaties van het vliegtuig initialiseren en daardoor is het toestel in staat om een verticaal pad te volgen om te klimmen, te cruisen en af te dalen langs de route.

1. Druk op INIT REF om door te gaan naar de PERF INIT-pagina.
   De PERF INIT-pagina is waar de bemanning de FMC vertelt wat de operationele gewichten van het vliegtuig zijn en zullen zij de parameters instellen die van invloed zijn de COST INDEX.  Dit is ook de pagina waar de cruise altitude van de vlucht is ingesteld.
   Er is een snelkoppeling aangebracht op de PERF INIT-pagina die niet in de echte FMC bestaat. Dit is om je te helpen bij het invoeren van de gewichten. Klik op de LSK naast het zero-fuel-weight (ZFW) veld en plaatst de juiste waarde in het scratchpad. Dit bespaart je de moeite om te gaan kijk naar de pagina FS ACTIONS – FUEL of PAYLOAD om die waarde te zien.
2. Klik op LSK 3L naast het lege ZFW-veld. Iets in de buurt van 122.7 zou in het scratchpad moeten verschijnen. Klik opnieuw op LSK 3L om het getal in te voeren in het ZFW-veld. Je zal merken dat het veld Gross Weight (GW/CRZ CG) bij 1L automatisch is berekend en ingevuld. De FMC heeft slechts één van deze twee items nodig en de andere wordt automatisch ingevoegd.
3. Voer 5,0 in en selecteer deze regel in het veld RESERVES op LSK 4L
   Deze invoer is puur adviserend en heeft geen invloed op het brandstofsysteem. Als het vliegtuig brandstof onder deze waarde begint te gebruiken, krijg je een scratchpad-bericht dat zegt USING RSV FUEL. Als de brandstofhoeveelheid voor de bestemming onder 2000 LBS is voorspeld, zul je ongeacht reserves, een melding INSUFFICIENT FUEL zien verschijnen in het CDU scratchpad.
4. Voer 25 in, in het veld COST INDEX op LSK 5L.
   COST INDEX is een maatstaf voor de mate waarin de FMC meldt hoe het brandstofverbruik zich verhoudt t.o.v. de gemiddelde snelheid van de vlucht. Lagere waarden komen overeen met lager bedrijfskosten ten koste van langzamere snelheden en vice versa.
   De Cost-index is een zeer krachtige parameter in de FMC en deze heeft invloed op de klim-, cruise- en daalsnelheid tot de maximum haalbare hoogte voor de route. Het geldige bereik is 0 tot 500. De cost-index varieert in real-life operaties. Deze wordt vaak berekend op basis van de exacte omstandigheden van de vlucht en het beleid van de luchtvaartmaatschappij. De waarde 25 is een gemeenschappelijke waarde zoals in “real life”en werkt ook prima voor het doel van deze tutorial. Veel  luchtvaartmaatschappijen opereren in werkelijkheid in het bereik van 20-40.
5. Voer 6000 in en regel selecteer het in het veld TRANS ALT op LSK 5R.
   Het transition level is de hoogte tijdens de ‘climb’ waarop de FMC begint te rekenen met standaard gekalibreerde flightlevels (hoogtemeter ingesteld op 29.92 inHg of 1013 HPa) in plaats van de werkelijke QNH-drukhoogte boven zeeniveau. De FMC geeft standaard 18.000 voet, die standaard is in de Verenigde Staten, terwijl in de UK de overgangshoogte 6.000 voet is.
6. Voer tot slot 250 in bij het CRZ ALT-veld bij LSK 1R.
   Hiermee wordt de kruishoogte voor de vlucht ingesteld. FL250 is in het echte de hoogte voor een standaard korte route. Je kunt het gegeven invoeren als 250, FL250 of 25000 – alles zal werken. Na het invoeren van de kruishoogte, zie je vaak de route op de ND subtiel veranderen, waarbij er bochten verschijnen die de voorspelde draai-prestaties van het vliegtuig vertegenwoordigen. Zonder dat de prestaties volledig geïnitialiseerd zijn, kan de FMC deze niet berekenen en je ziet dan rechte lijnsegmenten tussen waypoints. Dit is zoal de PERF INIT-pagina 1/2 eruit moet zien als je klaar bent.
7. Druk tot slot op de EXEC knop om de gegevens vast te leggen.
8. Druk op de LEGS-knop.
   Je zou nu de voorspelde hoogtes en snelheden moeten zien op elk waypoint waarvoor geen vooraf ingestelde beperkingen zijn gecodeerd in de procedure. Als je deze voorspellingen ziet, heb je nu een geldig verticaal pad geïnitialiseerd en kan je straks de VNAV-autopilot modus activeren na het opstijgen.
9. We moeten nu nog de stuwkracht classificatie voor onze motor instellen en onze startgegevens voor het opstijgen en klimmen invoeren.
10. Druk op de N1 LIMIT-knop op de CDU om door te gaan naar de N1 LIMIT-pagina.
    De N1 LIMIT-pagina bepaalt de stuwkracht van de motoren voor de start en de eerste klim. We gaan een combinatie van een vaste derate (het terugbrengen van motorvermogen) en een veronderstelde temperatuur start uitvoeren. Dit om slijtage aan de motoren te voorkomen en wel door de motorkracht te beperken tot minder dan de maximale start- en de klim-stuwkracht. In werkelijkheid zou het dispatch centrum van de luchtvaartmaatschappij door gedetailleerde berekeningen maken en ervoor zorgen dat het gebruik van gereduceerde stuwkracht veilig en toelaatbaar is voor de gegeven lengte van de baan, het gewicht van het vliegtuig en de omgevingscondities. Wij hebben deze berekening in ons geval gedaan met behulp van een add-on genaamd TOPCAT die we sterk aanbevelen.
11. Druk op LSK 4L om de TO-2 vaste derate-modus te selecteren.
    Wat we hier doen, is onze 26K-motoren effectief in 22K motoren omzetten voor de startvolgorde. Deze vaste derate is altijd de hetzelfde, ongeacht de omstandigheden.
12. Type 40 in het scratchpad en voer deze in met LSK 1L om een ​​extra aangenomen temperatuur van 40C bovenop de vaste derate in te voeren.
    Aangenomen temperatuur is een meer gecompliceerd concept dan het vaste derate, maar het basisidee is als volgt: De motoren zijn ontworpen om hun nominale stuwkracht op een werkelijke  buitentemperatuur van 30 C (ISA + 15C) te produceren. Als de temperatuur hoger is, dan wordt de lucht minder dicht en produceert de motor minder stuwkracht met dezelfde N1-instelling. Wanneer we een veronderstelde temperatuur invoeren, die hoger is dan de werkelijke buitenluchttemperatuur, vertellen we de motor-computers alsof de lucht minder dicht is dan in werkelijkheid is. Dit zal de N1-limiet verlagen tot ergens rond het niveau van de stuwkracht zoals deze zou zijn als de temperatuur eigenlijk de hogere waarde bezat.
13. Het invoeren van de veronderstelde temperatuur zou automatisch moeten gebeuren en resulteren in een vaste CLB-1 derate. Als dit niet het geval is, druk je op LSK 3R om CLB-1 te selecteren. Dit doet hetzelfde voor de eerste klim die we eerder deden.
14. De N1 LIMIT  Referentiepagina zal er nu zoals hierboven uitzien.
15. Volgende stap: druk op LSK 6R om naar de TAKEOFF REF pagina te gaan.
    De TAKEOFF REF-pagina bevat verschillende verplichte vermeldingen voor
    het berekenen van de prestaties van het vliegtuig tijdens het opstijgen.
16. FLAPS: Voer 5 in en voer in in het veld LSK 1L FLAPS.
    5 is een standaard takeoff flapinstelling voor de 737-800 en zal voor de meeste normale situaties in de PMDG 737NGX goed werken.
17. Klik op LSK 3L – dit is een soortgelijke snelkoppeling als die voor de GW en ZFW eerder op de PERF INIT-pagina. Het plaatst de huidige CG-waarde in het scratch pad. Voer die waarde terug in de LSK 3L-veld en de FMC zal je belonen je met je berekende takeoff trim setting.
18. Klik op LSK’s 1R, 2R en 3R – hiermee wordt de berekende takeoff V-speeds overgedragen van de geïntegreerde QRH-tabel van de FMC naar de  snelheids tape van de Primary Flight Display (PFD).
    Je zal merken dat de flight plan route lichtjes verschuift wanneer je de V-speeds invoert. Voor de PMDG 737NGX FMC is dit eigenlijk een zo klein verschil als gevolg van de exacte snelheid waarmee je opstijgt.
    De voltooide TAKEOFF REF-pagina zou er als volgt uit moeten zien en de FMC initialisatie is nu compleet.

Na dit artikel gaan we verder met de  COCKPIT CONFIGURATIE

Dit is een verkorte Nederlandse vertaling met aanvullingen van de pagina's 0.00.21 - 0.00.40 van de Engelse Tutorial #1 die je terugvindt in de map \PMDG\PMDG 737 NGX\Flight Manuals\PMDG-737NGX-Tutorial-1.pdf

We gaan het nu hebben over de laterale (horizontale) route van het vliegplan en dat uitleggen. De route die we gaan gebruiken van EGKK naar EHAM. Deze route is CLN5P.CLN.UL620.REDFA.REDFA1A
Dit kan verwarrend lijken als je niet bekend bent met lezen en decoderen van vluchtplannen, maar het is eigenlijk vrij eenvoudig. Deze route bestaat uit een Standard Instrument Departure (SID), een airway-segment en een Standaard Terminal Aankomst Route (STAR-Standard Terminal Arrival Route). Een goede analogie om te begrijpen hoe dit werkt, is het begrip “snelwegen”. Je kunt denken aan SID’s, STAR’s en airways als de snelwegen zelf met de tussenliggende punten: (de namen in het gecodeerde vluchtplan) als de ramps (parkeerplaats), exits (afslagen) en knooppunten (rotondes) die je onderweg zal gebruiken. Wanneer je de kaarten van Navigraph gebruikt, ziet dat er zo uit. Klik op de afbeelding om te vergroten.

In deze tutorial gaan we de route Clacton Five Papa (CLN5P) SID volgen en de Clacton VOR (CLN). Deze VOR (CLN) fungeert als de uitwisseling op de UL620 airway. We volgen de UL620 tot de fix REDFA. REDFA is ook het eerste tussenpunt van de REDFA1A STAR naar Amsterdam. Je kan de actuele Eurocontrol-kaarten voor de SID en de STAR aan het einde van de tutorial #1 inzien. Anders gebruik de Navigraph kaart EGKK/LGW Gatwick 20-3V5

Het belangrijkste concept om te begrijpen, is dat er extra waypoints zijn langs SID’s, airways en STAR’s die niet expliciet zijn uitgeschreven in de gecodeerde flightplan dat je hierboven zag. In overeenstemming met de analogie van de snelweg zijn deze gelijk aan de afslagen in steden of dorpen waar u langsrijdt, maar niet daadwerkelijk gebruikt. Het mooie van de manier waarop de FMC werkt, is dat die extra waypoints automatisch worden  ingevoerd wanneer je DEP ARR en ROUTE-pagina’s gebruikt om SID’s, luchtwegen en STAR’s in te voeren.

Houd er rekening mee dat je mogelijk routes ziet die in enigszins verschillende indelingen zijn geschreven, zoals:
CLN5P CLN UL620 REDFA REDFA1A of
CLN5P.CLN UL620 REDFA.REDFA1A … zoek de verschillen ….
Wij geven de voorkeur aan om die enkele stippen te gebruiken om “is verbonden met”  aan te duiden van procedures en luchtwegen en dubbele stippen om een direct  to aan te geven. Er is geen DCT (direct to) in deze route, maar het zou er zo uitzien als deze er wel was: CLN..REDFA. De equivalenten in de andere formaten zijn CLN REDFA of CLN DCT REDFA waar DCT uiteraard staat voor direct to.

Laten we nu verder gaan met het initialiseren op de CDU van de FMC laterale (horizontale) route.
De volgorde en tevens de basis die we zullen volgen om dit te bereiken is:
1. Position Initialization
2. Airport entry
3. Departure entry
4. Enroute entry
5. STAR and Approach entry
6. Route activation

---

1. POSITION INITIALIZATION:
   1. Druk op de MENU button van de FMC en daarna op LSK 1L (de FMC prompt).
   2. Druk op LSK 6L INDEX. We zijn nu op de INIT/REF INDEX pagina; kies IDENT LSK 1L
   3. De IDENT-pagina bevat geen invoervelden, maar voorzien je wel van waardevolle informatie zoals de ENGine RATING 26K (in dit geval 26.000 pond stuwkracht per motor), de momenteel geïnstalleerde AIRAC database met het geldige datumbereik en de FMC-softwareversie, beter bekend als het OP PROGRAM-programma. (Momenteel is de meest recente die gebruikt wordt op de  NG’s de versie U10.8A.)
   4. Druk nu op LSK 6R om naar de pagina POS INIT te gaan; (kan ook via MENU>FMC>POS).
   5. De POS INIT-pagina wordt gebruikt tijdens een COLD & DARK start voor het
      uitlijnen van de gyroscopen van het inertial reference system (IRS). Bij het laden van een vlucht, zoals we in deze tutorial hebben gedaan, is de IRS al uitgelijnd. Dus deze pagina heeft eigenlijk geen echte functie.
   6. Ga door en voer EGKK in LSK 2L in; de REF AIRPORT prompt.
2. AIRPORT  ENTRY: Druk op LSK 6R om de RTE (route) pagina te selecteren De RTE-pagina is de primaire locatie voor het invoeren van het enroute deel van je vliegplan. Je zal  merken dat EGKK al voor jou geplaatst werd in het scratchpad. Dit is het resultaat van het eerder ingevoerd hebben op de POS INIT-pagina hierboven.
   1. Voer de vooraf geladen EGKK-tekst in LSK 1L in, in het ORIGIN veld. Je ziet de locatie van het centrum van de luchthaven op het navigatie display (ND). (Zie afbeelding hierna)
   2. Type EHAM in het scratchpad en voer in met LSK 1R, het DEST-veld.
   3. Type PMDG738 in het scratchpad en voer in met LSK 2R, in het FLT NO.-veld. We zouden nu de RUNWAY op de RTE-pagina kunnen invoeren, maar dat doen we in plaats daarvan op de DEP ARR-pagina, tevens om een andere functie te demonstreren.
   4. De voltooide RTE-pagina 1/2 zou er als volgt uit moeten zien zoals hierboven.
3. Departure entry: druk op de toets DEP ARR van de FMC.
   1. Je komt op deze DEP/ARR INDEX 1/1 pagina. De DEP ARR INDEX-pagina bevat een aantal prompts die je naar de selectie pagina’s voor vertrek en aankomst brengen voor de twee luchthavens die je eerder hebt ingevoerd op de RTE-pagina ORIGIN en DEST-velden.
      De reden dat je beide vertrek- en aankomst prompts voor de luchthaven hebt  ingevoerd, is ter verantwoording voor een directe terugkeer na het opstijgen vanwege een noodgeval naar de luchthaven van vertrek. Door de gemakkelijke toegang tot de arrival pagina van de luchthaven van vertrek kan je snel een aankomst en / of een approach selecteren.
   2. Bij LSK 6L en 6R heb je twee aanwijzingen die je toegang geven naar de vertrek- of aankomst pagina van elke luchthaven. Je kunt de ICAO identificatie van de luchthaven in kwestie in de scratchpad typen en vervolgens invoeren voor de DEP- of ARR-prompt. Dit kan handig zijn in geval van route wijziging.
   3. Druk nu op LSK 1L om de EGKK DEPARTURES pagina te zien (1/11). De pagina EGKK DEPARTURES bevat alle start- en landingsbanen en Standaard Instrument Departures (SID’s) voor Gatwick die er in de navigatie database van FMC aanwezig zijn. Zorg daarom altijd voor een up-to-date airac.
   4. Druk op LSK 2R om de landingsbaan 08R te selecteren. Let op dat verschillende dingen gebeuren wanneer je dit doet:
      1. De landingsbaan is getekend op de ND. (Het grote ND scherm zit tussen de twee FMC’s en activeer je met de LOWER DU schakelaar in stand ND)
      2. De lijst met SID’s aan de linkerkant van het CDU-scherm is zo gefilterd dat alleen de SID’s geldig voor Runway 08R zijn weergegeven. Dit is de reden om de landingsbaan niet eerder te registreren op de RTE pagina 1. Wanneer je het daar wel invoert, filtert de SID’s het niet uit,  tenzij je de start- en landingsbaan opnieuw selecteert op de EGKK DEPARTURES-pagina, die dan in feite overbodig is.
      3. Druk op LSK 4L om de CLN5P-SID te selecteren. Je zult een reeks waypoints zien die het pad van de SID weergeven en verschijnen op de ND met gestreepte blauwe lijnen de verbinding aangeven. De blauwe kleur van de lijn betekent overigens dat de route nog niet is geactiveerd.
         De pagina EGKK DEPARTURES zou er nu moeten uitzien als hierboven. Een afbeelding van het Navigatie Display is hieronder afgebeeld.
4. Enroute entry: We gaan terug naar de RTE-pagina waar de enroute-luchtwegen zijn ingevoerd.
   1. Druk op LSK 6R om terug te gaan naar de RTE-pagina.
   2. Druk op de knop NEXT PAGE om naar RTE pagina 2/2 te gaan.
      RTE pagina 2 (en verder) zijn de pagina’s waar je daadwerkelijk de route informatie invoert. De kolommen VIA en TO aan de linker- en rechterkant van het scherm zijn,  zoals wij daar eerder naar verwezen, overeenkomstig met de snelweg analogie. De rechterkant TO kolom is waar je naartoe gaat en de linkerkant VIA-kolom is hoe je daar komt. Je kan zien dat we reeds één regel hebben die al automatisch is ingevuld door onze SID-selectie: we gaan naar CLN VIA de CLN5P SID-procedure. Merk op dat, waar je slechts één enkel waypoint invoert in de TO-kolom, je automatisch in de VIA-kolom DIRECT ziet verschijnen. Dit ten teken dat er geen specifieke VIA-routering is. Het is wel slechts een rechte lijn van het vorige TO-kolom-waypoint.
      Hoewel we de meer geavanceerde functies in deze zelfstudie niet zullen gebruiken, is het wetenswaardig dat de PMDG 737NGX RTE-pagina functionaliteit bijna precies “real life” weerspiegelt . Jij kan eigenlijk bijna alles invoeren in de VIA-kolom, inclusief het direct typen van de namen van SID’s, STAR’s en approaches, evenals airways  … en de FMC zal het opnemen. De TO-kolom zal ongebruikelijke vermeldingen zoals ICAO-codes op luchthavens, ILS-identificatie en landingsbanen ook opnemen. Zie de FCOM Vol. 2 voor meer informatie over wat jij kan hier doen. Bij ons weten heeft de RTE-pagina van de Boeing FMC dat nog nooit eerder volledig gemodelleerd in deze Flight Simulator.
   3. Voer de UL620 in het scratchpad in en selecteer deze met LSK 2L, de volgende lege regel van de VIA-kolom. Het feit dat de FMC de airway aanduiding “vastlegt”, laat je tevens weten dat de UL620 een geldige luchtweg is die je kunt gebruiken bij CLN. Als dat niet zo was, zou je INVALID ENTRY na het invoeren met LSK 2L, in het scratchpad zien.
   4. Voltooi het airway -segment door REDFA in te voeren in het scratchpad en voer met LSK 2R in, direct tegenover de vermelding van de UL620.
      We zijn nu klaar met de enroute-vermeldingen en de RTE-pagina 2/2 zou er als volgt uit moeten zien.
5. STAR and Approach entry.
   1. Druk op DEP ARR en vervolgens op LSK 2R om naar de EHAM ARRIVALS-pagina’s te gaan. De pagina EHAM ARRIVALS is vergelijkbaar met de EGKK
      DEPARTURES-pagina, echter met een paar verschillen. Aan de linkerzijde van de pagina zijn de STAR’s en aan de rechterzijde zijn zowel de approaches als de runways gegeven. (Scroll even om te oefenen door deze pagina’s met de knop NEXT PAGE).
   2. Druk op NEXT PAGE en je zult zien dat, nadat je door de drie pagina’s bent gekomen, de start- en landingsbanen op pagina 4 APPROACHES boven in ziet. Normaal gesproken selecteer je bij een visual approach een baannummer, maar geen van de genoemde instrument approaches.
   3. Druk op PREV PAGE om terug te keren naar de pagina waar je vervolgens in de STARS REDFA1A vindt. Voer in met de LSK key: REDFA1A <SEL>
      De pagina wordt nu bijgewerkt om de approches bovenaan weer te geven, waarbij de andere STAR’s niet meer worden getoond. Je vraagt ​​je misschien ook af wat de tekst is op positie 2L betekent die zegt TRANS-NONE-. Veel SIDs en STARs hebben naast het gemeenschappelijke gedeelte van de procedure zgn. “transitions”. Deze transitions zijn verschillende takken die vertrekken van SIDs of leiden naar STARs. Dit is het grootste deel van de procedure. In deze route hebben echter zowel de SID als de STAR slechts een gemeenschappelijk gedeelte en geen transities en daarom zie je de tekst TRANS-NONE op 2L.
   4. Druk eenmaal op NEXT PAGE en selecteer vervolgens de ILS 18R op LSK 3R. Een lijst met transities kan onder approaches, SID’s en STARs verschijnen. In dit geval willen we een transitie selecteren die ons leidt vanaf het einde van de STAR naar de approach.
   5. Druk eenmaal op NEXT PAGE en selecteer vervolgens de SUG3B-transitie bij LSK 4R. De SUG3B is een naderings transitie die normaal ‘s nachts wordt gebruikt op Schiphol. We zullen het overdag gebruiken voor het doel van deze tutorial, omdat je hiermee klaar bent voor de ILS 18R,  zonder de noodzaak van zelf-vectoring om op de approach te komen.
      Het Eurocontrol-diagram hiervoor staat aan het einde van de Engelse tutorial #1.
      De voltooide EHAM ARRIVALS-pagina zou er nu zoals boven moeten uitzien.
   6. We moeten nu nog een paar kleine wijzigingen aan de route aanbrengen voordat we deze kunnen activeren. We corrigeren voor navdata-onnauwkeurigheden en om ervoor te zorgen dat het vliegtuig eigenlijk vanaf het laatste waypoint van de STAR, genaamd SUGOL, op de approach vliegt. Druk daarvoor op de LEGS knop van de FMC.
   7. De LEGS-pagina is een lijst van elk waypoint in het volledige vluchtplan; dit is waar je daadwerkelijk alle andere waypoints kunt zien die er zijn en deel uitmaken van de SID, STAR en airways ook die niet expliciet zijn geschreven in het gecodeerde vluchtplan zoals we eerder hebben geleerd. De LEGS-pagina is ook de primaire locatie in de FMC voor het wijzigen van de route. We gaan een aantal kleine aanpassingen nu doen.
   8. Druk op NEXT PAGE om de 2e LEGS-pagina te zien. Het waypoint REDFA heeft een 280/FL230B speed/altitude restrictie, die op de Navigraph kaart staat (EHAM AMS Schiphol 10-2B).
   9. Druk nu op de DEL key en daarna op LSK 5R om de speed/altitude restrictie te verwijderen voor REDFA: de tekst komt in het scratchpad en wordt daarna gewist. LET OP dat je aan de rechterkant van de CDU wist en NIET aan de linkerkant; anders verdwijnt het waypoint. Als het goed is zie je nu streepjes ———–
   10. Druk op NEXT PAGE (LEGS page 3). Er zijn twee types SUGOL: een type SUGOL (VECTOR) = pseudo waypoint en een SUGOL. Deze fout treed alleen opmet airacs van 1108 en ouder. We slaan dus hier het kopieren van waypoint even over. In ieder geval moet er in de FMC EH606 volgen op SUGOL.
   11. Tweede correctie: SUGOL heeft een speed restrictie van 250 KTS. Dit moet gecorrigeerd worden omdat anders de FMC een fout geeft omdat er een global restrictie van 240 KTS op de DES pagina is ingegeven. Type in het scratchpad : 250B/ en zet in met LSK R2 op de SUGOL line. (Denk aan de slash achter 250B !)
6. ROUTE ACTIVATION: De route is nu OK en we drukken op LSK 6R om deze te activeren. Druk daarna op de oplichtende EXEC knop. De route wordt nu in de kleur magenta getoond op de ND en hebben wij een juiste route in de FMC.Merk echter op dat we een groot aantal lege vermeldingen op de rechterkant van de LEGS-pagina zijn. Er moeten hier altitude en speed voorspellingen zijn, maar die zullen niet verschijnen totdat we de prestaties van het vliegtuig in de volgende stap initialiseren. De vermeldingen die al ingevuld zijn, zijn beperkingen die deel uitmaken van de gecodeerde procedure in de navdata of eerder handmatig ingevoerd werden door de bemanning tijdens opbouw van de route.

Dan gaan we nu naar
Part 3 PERFORMANCE DATA AND VERTICAL PATH INITIALIZATION.

 

 

Allereerst de instellingen van P3D

Dit is een verkorte Nederlandse vertaling van de Engelse Tutorial #1 die je terugvindt in de map \PMDG\PMDG 737 NGX\Flight Manuals\PMDG-737NGX-Tutorial-1.pdf

1. Start P3D (als Administrator – niet vergeten) en je komt standaard in dit beginscherm:
   
2. Het is niet nodig om eerst een standaard toestel te laden, of een ander aircraft te gebruiken of een reeds opgeslagen vlucht met de PMDG 737NGX te laden. De programmering wordt opgezet met de sim-omgeving als het vliegtuig aan het laden is. Je kunt veilig het vliegtuig (met draaiende motoren) rechtstreeks vanuit dit Scenario scherm laden en is, na een korte configuratie, klaar om te vliegen.
3. Een standaard vlucht in P3D moet wel met een van de P3D-default vliegtuigen zijn
   zoals de F-35. Gebruik de 737 of een andere complexe add-on niet als uw standaard, anders kan je waarschijnlijk problemen ondervinden bij het laden van de 737.
4. Het selecteren van het vliegtuig:
   1. Kies in het scherm VEHICLE de knop Change Vehicle en selecteer de “PMDG 737-800 NGX House Winglet”.
   2. Het is belangrijk dat u de House Livery selecteert en niet een luchtvaartmaatschappij kleurstelling voor deze tutorial, zodat de opties van het vliegtuig correct zijn ingesteld.
   3. Sluit af met OK.
5. Kies in het scherm LOCATION de knop Change Airport en
   1. Type EGKK in het veld ICAO ID.
   2. Controleer dat Gatwick is gemarkeerd in de lijst.
   3. Selecteer in de vervolgkeuzelijst Startlocatie (Active Runway) 8R
   4. Sluit af met OK.
6. Het instellen van TIME AND SEASON.
   1. Wijzig de tijd in HOUR op 09:00:00, dat is 9:00 AM.
   2. Zorg ervoor dat het vak UTC Time niet is aangevinkt.
7. Het instellen van WEATHER
   1. Selecteer de voorinstelling “Clear Skies” en druk op OK. Geen wind instellingen!
8. Het bewaren van deze Tutorial #1 vlucht.
   1. Druk op de knop Save, geef een File Name: geef een Title: en geef een Description.
   2. Je kan deze vlucht markeren als Default of als Favorite.
   3. Sla op met OK en nogmaals met OK  om de sim door te starten naar de plaats van vertrek. Wacht met het aanraken van je toetsenbord etc. totdat de groene initialisatie-balk is verdwenen.
9. Wanneer alle systemen up en running zijn, zit je in de virtual cockpit.
   1. Zet de kist op de Parking Brakes (CTRL + . )
   2. Je houdt de spatiebalk ingedrukt en rolt met de muis totdat je ingesteld bent op 0,60 ZOOM.
   3. Je houdt de spatiebalk nog steeds ingedrukt en schuift met je muis naar voren/achteren, zodat de onderzijde van het Main Panel evenwijdig en gelijk is aan de onderzijde van je monitor. Je hebt nu de Captains positie correct ingenomen.
10. GEEN Fuel en GEEN Payload met  P3D instellingen verrichten; dat gebeurt straks in de PMDG.
11. Dit is de uitgangspositie:
12. De FMC’s) in hun CDU’s vormen het hart van de cockpit van de 737NG. Ze beheren bijna elk aspect van de vlucht: de laterale (horizontale) route, de prestaties van het vliegtuig, gegevens en verticaal pad, de approach instellingen, enzovoort. De functionaliteit werd  uitgebreid voor de P3D-omgeving zodat je er veel mee kunt doen. Ondermeer het beheren van andere functies: brandstof en lading, cockpit-apparatuur en display opties, push back, grondpersoneel-verbindingen,  zoals lucht- en power-supply-wagens en een paar andere items. Zonder verder oponthoud … laten we aan de slag met de FMC.
13. Open de CDU met de toetscombinatie SHIFT + 3 (Undock daarna of niet) of zet de CDU op je iPad:>> lees dit artikel nog even terug.
14. Wil je toch gebruik maken van de FMC in de Virtual Cockpit lees dan nog even de tutorial door op pagina 11-12-13.
15. Eerst iets over de CDU-notatie conventie en Scratchpad:
    De zes toetsen langs elke zijde van het CDU-scherm worden “Line-Selection-Keys” genoemd. In deze tutorial betekent “LSK 4L” : de selectietoets van de linkerkant van de CDU op de 4e regel (4L). We zullen deze conventie gebruiken in de tutorials.
    De ruimte onder aan het CDU-scherm wordt het “scratchpad” genoemd. Dit is waar de gegevens die op het toetsenbord (druk op TAB en tik) worden ingevoerd, verschijnen. Het overbrengen van de ingevoerde informatie van het scratchpad naar een gegevensveld op het scherm wordt “Line-Selection” genoemd en dat doe je door een LSK toets (of RSK toets als het rechts te doen is…) in te drukken naar het veld waar je de inhoud van het scratchpad wilt plaatsen.
16. Voordat wij kunnen vertrekken: FUEL en PAYLOAD.
    Een belangrijke: wanneer een aircraft begint te dansen (bouncing) is dat niet te wijten aan de instellingen van de Mesh Resolutie maar aan het totale gewicht van de kist. Het is maar een weet … Dit stel je in de CDU in en NIET in P3D.
17. Een opmerking over WEIGHT UNITS: de tutorial is geschreven met behulp van eenheden van het Britse pond (pounds) omdat de Amerikaan dat gewend is en bij de PMDG House Livery de standaard is.
    Er is echter ook het metriek equivalent kilogram tussen haakjes achter de imperiale eenheden opgenomen voor het geval dat je liever met kilo’s vliegt. Merk op dat deze equivalenten bij benadering zijn en het kan in technisch perfecte zin heel “fout” zijn
    vanwege afronding en conversie etc.  Het maakt niet uit voor onze doeleinden als je tot 1 of 2 lbs of kg een verschil hebt. Er zijn wel veel grotere problemen op je vlucht!
    Zowel Tutorial # 1 als # 2 zouden in “real life” worden gevlogen met metrische eenheden. Engelse eenheden zijn meestal beperkt tot Noord-Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen. Waarvan akte.
18. Het wijzigen van de gewichtseenheden: als je metrische eenheden wilt gebruiken, kan de optie worden gewijzigd in de CDU door op MENU en vervolgens op PMDG SETUP te drukken. Bij LSK 4R, vervolgens AIRCRAFT bij LSK 1L, dan DISPLAYS bij LSK 2L. Druk één keer op PREV PAGE om naar pagina 9/9 te gaan. De optie bevindt zich op LSK 3L. De groene tekst LBS is ingesteld; zie bij LSK 1L: de FUEL LOW ALERT staat op 2000 LB.
19. De CDU bevindt zich momenteel op de MENU-pagina. Er zijn twee prompts  toegevoegd: rechtsonder – PMDG SETUP bij LSK 4R en FS ACTIONS bij LSK 5R.
    FS ACTIONS is de prompt die het momenteel betreft; dus laten we op LSK 5R drukken om het te selecteren.
    De pagina <FUEL is onze aangepaste manier om brandstof te laden en te lossen in de PMDG 737NGX. De prompts aan de rechterkant laten je vooraf ingestelde brandstofniveaus laden en de prompts links laten je het totaal brandstofniveau, een percentage of de afzonderlijke tank-gewichten zien. Selecteer ze op hun plaats met LSK 3R, 4R of 5R.
20. Voor deze vlucht gaan we op de SET 1/3-prompt met LSK 5R drukken. Dit is een korte vlucht en we hebben er niet veel brandstof voor nodig. Vliegen met veel brandstof op korte trips betekent dat het vliegtuig gewoon te veel weegt en dat heeft negatieve invloed op de klim- en  daling prestaties.
    Als een kanttekening voor de toekomst: als je een goed idee wilt hebben over hoeveel brandstof je moet laden, voer je je route in en vink je de brandstof van de PROG-pagina aan voor een voorspelling voor de luchthaven van bestemming. Trek je huidige fuel load af van de hoeveelheid die wordt voorspeld op de bestemming en voeg 5500 lbs (2495 kg) toe voor wisselende omstandigheden (holdings, enzovoort). Dit zal een behoorlijke schatting zijn. Gedetailleerde gedetailleerde planning is te vinden in Tutorial # 2.
21. Je zult zien dat het totale gewicht van de brandstof bij LSK 1L verandert in ongeveer 663 LBS. Merk ook op dat de brandstofbelasting automatisch verdeeld wordt in de twee vleugeltanks bij LSKs 3L en 4L, waarbij de CENTER TANK op LSK 5L leeg is. Het is regel op de 737 (en de meeste andere vliegtuigen) dat de vleugel-tanks eerst worden gevuld en daarna de center-tank.
22. De FUEL-pagina zet ook automatisch de twee centrale brandstofpomp schakelaars op het overhead panel UIT wanneer een preset, het totaal of de percentage-invoeren resulteert in een lege middentank. De switches worden niet automatisch ingesteld als je handmatig de center-tank met een gewichts-invoer instelt; wees hiervan bewust!
23. Druk op RETURN bij LSK 6L om terug te gaan naar de root FS ACTIONS-pagina.
24. Druk daarna op LSK 2L om de PAYLOAD-pagina te selecteren.
25. De PAYLOAD-pagina lijkt op de FUEL-pagina, maar dan voor passagiers en
    lading. De prompts aan de rechterkant zijn snellaad presets en aan de linkerkant kan je  een getal invoeren met LSK 1L en LSK 2L. Voor het exacte aantal eerste klas max. 12 en coach klasse max. 150 passagiers. Met LSK 4L en 5L stel je het gewicht van de lading in de voorste en achterste  compartimenten onder de passagiers cabine in .
26. Voor deze vlucht drukken  we op de SET FULL> -prompt LSK 4R en vervolgens voeren we 1500 pond (680 kg) in in elk van de twee vracht compartimenten door 1500 in de scratchpad te typen en vervolgens de lijn te selecteren in de LSK tegenover elk vrachtruim.  Om een situatie van onbalans te voorkomen, vervang je altijd eerst de waarde in het achter-compartiment AFT CARGO.
27. Je hebt misschien gemerkt dat er real-time gewicht en balans zijn uitgelezen rechtsboven op het scherm, op zowel FUEL als PAYLOAD-pagina’s: de velden zijn het brutogewicht (GW-Gross Weight), het maximum taxi gewicht (MTW). Verder zie je het nul-brandstof gewicht (ZFW=zero-fuel-weight) en het zwaartepunt (CG-center of gravity). Hiermee kan je in één oogopslag zien of je gewicht en je balans binnen toegestane limieten vallen. De velden zullen in voorkomend geval geel worden om je te waarschuwen als ze hun grenzen overschrijden.
28.  We gaan hier verder met Part 2 FMC ROUTE SETUP

file:///F:/P3D4/PMDG/PMDG 737 NGX/Flight Manuals/PMDG-737NGX-Tutorial-1.pdf – 0.00.8 – 0.00.18